Spółgłoski nosowe i szeleszczące w języku rosyjskim
1. Spółgłoski nosowe i szeleszczące można podzielić również na dźwięczne i bezdźwięczne.
Do dźwięcznych spółgłosek zaliczamy:й, л, м, н, р. Popatrz na przykłady i jak się wymawia te spółgłoski:
| spółgłoski nosowe/szeleszczące dźwięczne | tłumaczenie | |
| й | йогурт | jogurt |
| л | лампа [łampa] | lampa |
| м | мама | mama |
| н | няня | niania |
| р | рыба | ryba |
Spółgłoski dźwięczne wymawiamy jak w języku polskim. Problem może stanowić wymowa spółgłoski л, która wymawiana jest jak "sceniczne ł". W zależności od tego, jaka spółgłoska występuje po л, wymawiamy ją jako l lub ł. L czytamy wtedy, kiedy występują samogłoski zmiękczające: и, я, ю, е, lub ь. W pozostałych przypadkach czytamy ł. Popatrz na przykłady:
| стол [stoł] | stół |
| соль [sol] | só |
2. Spółgłoski bezdźwięczne, czyli takie, których wymowa nie wymaga wysiłku. I jak sama nazwa mówi, są słabo słyszalne.
Do spółgłosek bezdźwięcznych zaliczamy następujące spółgłoski: х, ч, щ, ц. Popatrz na wyrazy i przeczytaj je na głos. Prawda, że są ciche w wymowie?
| spółgłoski szeleszczące bezdźwięczne | tłumaczenie | |
| х | хлеб | chleb |
| ч | чай [ciaj] | herbata |
| щ | щи [śi] | kapuśniak |
| ц | цифра [cyfra] | cyfra |
UWAGA! Spółgłoski ч, щ są zawsze miękkie, znak miękki nie zmienia ich wymowy. Spółgłoska ц jest zawsze twarda.