Liczebniki główne - język rosyjski

Żeby ułatwić zapamiętywanie, liczebniki główne zostały podzielone na 3 kolumny. Pierwsza kolumna to liczebniki od 1 do 10, druga 11 -19, trzecia to liczebniki oznaczające dziesiątki.

Zacznijmy od kolumny pierwszej. Zwróć uwagę, że od liczebnika 5 na końcu każdego kolejnego liczebnika występuje znak miękki. Najbardziej podstępne są cyfry 7 i 8, które mają znak miękki po literze m, a nie jak pozostałe po t.

Nauka kolumny drugiej to już pestka. Wystarczy dodać -надцать do liczebnika prostego i masz już liczebnik złożony pierwszej dziesiątki. Miękki znak przechodzi na koniec tego liczebnika. Problem mogą tu sprawić liczebniki 11, 12 i 14. Przyjrzyj się im uważnie.

I ostatnia kolumna. Tutaj do liczebnika prostego dodajesz końcówkę -десят i otrzymujesz 50, 60, 70, 80. Pozostałych liczebników oznaczjących dziesiątki musisz sie nauczyć.

A teraz tabelka z liczebnikami:

A teraz jeszcze o "płci" liczebników jeden i dwa.
Jak pewnie wiesz, liczebnik один (jeden) ma trzy rodzaje, to znaczy, że ma inną formę w zależności od tego, czy łączy się z rzeczownikiem rodzaju męskiego, żeńskiego czy nijakiego. Tak samo jest w języku rosyjskim. Oto tabelka, która pokazuje, jak liczebnik dopasowuje się do rodzaju i liczby rzeczownika:

Liczebnik два (dwa) ma dwie formy: jedną wspólną dla rodzaju męskiego i nijakiego, i jedną dla rodzaju żeńskiego:

To tyle, jeśli chodzi o "płeć" liczebników 1 i 2.

I na sam koniec - jak stawiać miękki znak w liczebnikach?

1. Liczebniki od 5 do 20, oraz 30 mają znak miękki na końcu.
2. Liczebniki od 50 do 80, oraz od 500 do 900 mają w środku.

I to tyle na temat liczebników głównych.